Kunstwerk
DE SCHEPEN
Ik hoor vanavond verre schepen fluiten
en, even hopend, schoon ik niets meer wacht, druk ik mijn hoofd tegen de kille ruiten
en zie de haven in den blauwen nacht
Vertrouwd geluid, ik hoorde u reeds als kind, soms midden in den nacht, maar meestal tegen den avond bij het opgaan van den wind,
als moeder zei: ‘wij krijgen zeker regen!’
Toen dacht ik reeds aan dezen die vertrekken ver van het huis en het misprezen land
de begenadigden, de zachte gekken
die immer zoeken naar een vaderland
en in mijn dromen voer ik met hen mee ofschoon geboren in een buurt der haven, bereikte ik nooit den oever van de zee, laat staan Tananarive of Tamatave.
Het kind dat aan zijn lot nooit gans kon wennen en door zijn droom nog voortleeft in den man; weet nu dat een klein stukje heide en dennen alles bevat wat de aarde geven kan.
Maar soms, al ben ik bitter en gehard
door ’t leven, overstroomt een niet te stuiten vloed van verlangens mijn onwillig hart
als in den nacht de verre schepen fluiten.
Jan Van Mijlen
Uit: De Dauwtrapper, 1977
Kunstenaar
RAYMOND DEWAEGENAERE
°Gentbrugge, 25.5.1906
SCHEEPSWERF
olie op doek, 89 x 109 1977
RAYMOND DEWAEGENAERE studeerde aan de Gentse Academie voor Schone Kunsten. Hij kreeg les in tekenkunst van 0. Coddron en Van Melle, en in beeldhouwen van D. Ingels en G. Verbanck. Hij is een autodidact op het gebied van schilderkunst. De industrie met haar koolmijnen, scheepswerven, havens en stortplaatsen en de achterbuurten met hun barakken en woonwagens zijn onderwerpen die hij bij voorkeur behandelt.
Hij was ook vele jaren bedrijvig als ontwerper en uitvoerder van toneeldecors, als decorateur in stoeten, en als publiciteitsschilder in gans België en het Groot-Hertogdom Luxemburg.
BELANGRIJKSTE TENTOONSTELLINGEN.
Hij nam deel aan tal van collectieve tentoonstellingen, o.a. in Gent, Lokeren, Antwerpen, Diest, Tongeren, Arlon, Mons en Rome,
| Tot zijn favoriete kunstenaars behoren zijn leermeesters uit d | e Gentse Academie. |