Kerken, Kapellen en Kastelen in Luchteren

    Het meer afgelegen en rurale Luchteren kreeg pas in de tweede helft van de 19e eeuw zijn eigen parochiekerk, de huidige O.L.Vrouw kapel. Het was een gift van de heer van het nabij gelegen kasteel Ijzeren Hekken.

    Onze-Lieve-Vrouwkapel

    De kapel werd in 1861 gebouwd in opdracht van Charles-Ambroise van de Bogaerde, de bewoner van het naastliggende kasteel Ijzeren Hekken. Om de genezing van zijn ziekelijke dochter af te smeken, had hij de belofte gedaan om in Luchteren een klooster met kapel te bouwen waarin zusters zouden zorgen voor Drongense weeskinderen. De gedenksteen met wapenschild en –spreuk boven de ingangsdeur van de kapel, verwijst naar deze familie. In 1866 wordt het gebouwencomplex met omliggende landerijen en hoeven eigendom van het bisdom Gent. In 1867 kwam er een school voor lager onderwijs bij en in 1896 een kleuterschool. Lange tijd was er eveneens het Mariatehuis voor de opvang van jongeren gevestigd. Tijdens WO II werden de kapel en omliggende gebouwen zwaar beschadigd door een vliegende bom die vlakbij in een weide terecht kwam. Tot 1967 werd zielezorg opgenomen door een proost van het klooster. Bij KB van 25 mei 1967 werd de proosdij erkend als hulpparochie. Sinds 2017 wordt de kapel niet meer gebruikt voor de eredienst.

    Kasteel IJzeren Hekken

    Dit kasteel werd in 1717 gebouwd ter vervanging van een ouder kasteel. Tijdens WO II werd het zwaar beschadigd door een V1 die in een weide vlakbij terecht was gekomen. In 1947 werd het in zijn huidige vorm herbouwd. Het deed dienst als woonplaats voor verschillende adelijke families. De familie Vanden Bogaerde-de Lens die het rond de jaren 1835 betrok, was de stichter en schenker van de kapel, het klooster en de school naast het kasteel. Het wapenschild van de familie hangt boven het portaal van de kapel.

    Kasteel Leeuwenhof

    Het gebouw is nog nauwelijks als kasteel te herkennen. Gedurende de 19e eeuw deed het dienst als buitenhuis  van verschillende rijke fabrikanten. Begin 20e eeuw komt het in bezit van de familie De Smet, een zeer welstellende familie actief in de textielnijverheid. Het wordt tijdelijk bewoond door baron Charles d’Udekem d’Acoz. Gedurende WO II werd het kasteel bezet door de Duitse troepen en nadien waren de Engelse troepen er in gehuisvest. Na de oorlog was het zodanig beschadigd dat het onbewoonbaar was geworden. In 1946 wordt het aangekocht door priester Sylvain De Baere die er de vzw Jongens- en meisjesstad’ – een internaat met school voor verlaten kinderen en kinderen van rondtrekkende ouders – in onderbrengt. Vandaag wordt in het gebouw een zorghotel uitgebaat. Enkel de tuin achter het gebouw getuigt nog enigszins van vergane glorie.

    Kasteel Blauw Huis

    Dit gebouw in empire–stijl van architect Jacques Dutry werd opgetrokken in 1807. Het was gedurende vele jaren het ‘speeltje’ of zomerverblijf van de adellijke familie Van de Woestijne. Het kasteel was omringd door een tuin in Engelse stijl wat voor die tijd vernieuwend was. De ijskelder en de orangerie uit 1836 zijn eveneens bezienswaardig. De ijskelder werd recent door Natuurpunt ingericht als winterverblijf voor vleermuizen.In de orangerie bevonden zich appelsien- en citroenbomen. Verschillende leden van de familie waren ook fervente planten- en bloemenverzamelaars. In de winter werden in de kelders onder de orangerie 2 ovens dag en nacht door 5 arbeiders in gang gehouden. Het verdampende water dat op de verwarmde vloer werd gegoten moest voor een exotisch klimaat zorgen.
    Het gebouw dat momenteel bewoond word door een notarissenfamilie, werd in 1994 beschermd als monument.

    Kasteel Ter Beken

    Kasteel “Ter Beken” is een 18e eeuws omwald kasteel, gelegen op de grens van Drongen met Mariakerke. Het werd gebouwd op de plaats van het feodaal slot ‘Ter Beken’ dat eigendom was van de heer van der Beken, heer van Drongen. In het begin van de 20e eeuw werd de Gentse industrieel Amand eigenaar en liet het kasteel restaureren. Tijdens de beide wereldoorlogen leed het kasteel veel schade. Tot op vandaag is het in bezit van het bisdom Gent dat het in 1955 inrichtte als het z.g. St.-Paulusseminarie. Van het interieur zijn vooral de schitterend ingericht salons in empire- en rococostijl vermeldenswaard.

    Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes

    De kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes, ook zogenaamd “het kapelleken in de Goedjens” is een witgekalkt bakstenen gebouwtje in neogotische stijl. Dit kapelletje ligt op een driesprong, op de grens van Drongen met Mariakerke. Het bedehuisje werd opgericht kort na het mirakel in Oostakker in opdracht van Juffrouw Theresia Van den Hecke, recht tegenover de ingang van haar buitengoed het kasteel Ter Beken. Het werd vermoedelijk ontworpen door architect August van Assche. Het werd ingewijd in1879 en in 1906 bij testament overgemaakt aan de kerkfabriek van de Onze-Lieve-Vrouw-Geboorteparochie van Mariakerke.
    In de verankerde achtergevel bevindt zich een achtlobbig gebrandschilderd raam ter ere van het Heilig Hart, vermoedelijk vervaardigd in het atelier van baron J. Bethune. Binnenin vindt men een altaar met tabernakel en het houten beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes.

    La Maison Rose

    La Maison Rose of Goed van Daerupt. Het was de zetel van de gelijknamige heerlijkheid. Daerupt is een toponiem en betekent ‘daarop’ of ‘hoger gelegen plaats’. Deze oude heerlijkheid was eigendom van de Sint-Pietersabdij en werd al vermeld in de 14e eeuw. In het ancien regime woonden hier voorname Gentse patriciërsfamilies. Schrijver Cyriel Buysse huurde Daerupt van Baron Casier als zomerverblijf om er te komen schrijven. Vanaf 1899 kwam de familie er elk jaar de lente- en zomermaanden doorbrengen. Hij noemde zijn zomerresidentie ‘La Maison Rose’.

    Sint-Jan-de-Doperkerk (Afsnee)

    Aan oevers van de Leie, vlakbij het veerpont van Afsnee, staat de 10de-eeuwse Sint-Jan-de-Doperkerk, een eenvoudig van oorsprong romaans kerkje. De blikvangers binnen zijn onder andere een doopvont van 1601 met 19de-eeuws koperen deksel, een houten Christusbeeld van rond 1700 in het koor, de calvarietriptiek en het gerestaureerde Lovaertorgel. In 2012 werd in de rechterkruisbeuk een glasraam geplaatst door atelier Mestdagh uit Gent, ontworpen door Ingrid Meyvaert. Het stelt het doopsel van Christus door Sint-Jan-de-Doper voor. Op het kerkhof rond het kerkje liggen grafstenen uit de 18e eeuw en  recentere graven van bekende namen als graaf De Hemptinne en de schilder Karel De Bondt.

    Kasteel Schouwbroek

    Op de grens tussen Drongen en Vinderhoute staat dit eertijds “hof met huys van plaisance” omringd door wallen en dreven. Een kaart van 1755 toont het oude leen, toen eigendom van P.E.J. d’Hane, heer van Eeckhove, gelegen in een prachtig park met onder meer een amfitheater. Het kasteel werd door F. De Smet heropgebouwd in 1894 naar ontwerp van architect A. Marchand. Het fraaie park is aan de kant van de Schouwbroekstraat afgesloten door een imponerend ijzeren hek over de walbrug met balustrade. Achter het hek staan drie monumentale oude kastanjebomen; één ervan is de dikste kastanjeboom in België. Het park werd eind 19e eeuw in landschapsstijl heraangelegd.

    Kasteel van Crombrugghe

    Het zogenaamd “Kasteel van Crombrugghe” met bijhorende dienstgebouwen en oranjerie op de grens van Drongen en Sint-Martens-Leerne, is gelegen in een groot domein met bos, park en vijver. Het domein is met de Leernsesteenweg verbonden door een dubbele eiken- en beukendreef.
    Het kasteel werd voor het eerst vermeld in 1698 als “speelgoed met motte en neerhof”, eigendom van de familie Van den Hecke-Van Vaernewijck. Begin 18e eeuw werd het eigendom van de heren van Drongen, onder meer A. Walckiers. In 1786 werd het, samen met de heerlijkheid van Drongen, verkocht aan graaf J.B. d’Hane Steenhuyse . Later kwam het in het bezit van de familie van Crombrugghe. Het werd o.m. bewoond door J. van Crombrugghe, burgemeester van Gent in 1826-36 en 1840-42. Hij hield er een collectie oranjebomenop na. Begin 20ste eeuw werd de voortuin heraangelegd met centraal gelegen grasparterres waarrond de oranjerieplanten worden opgesteld. Achter het kasteel staat een oude Libanonceder.

    Heemkundige kring Dronghine

    Op de 1e verdieping van dit gebouw aan het Drongenplein bevindt zich het Documentatiecentrum van de Heemkundige kring Dronghine.Die houdt zich sinds 1947 bezig met het onderzoek naar de geschiedenis, de geografie en het dagelijks leven van de Drongenaars. Zij hebben daardoor een rijk gedocumenteerd archief opgebouwd. Het documentatiecentrum  herbergt verder tal van publicaties en documentatie over Drongen, over streekgeschiedenis, over heem- en familiekunde. Je kan er ruim veertig heemkundige tijdschriften uit Oost-Vlaanderen raadplegen.
    Er wordt een schat aan iconografische documenten over Drongen bewaard. Dit gaat van foto’s tot dia’s, van oude prentkaarten tot doodsprentjes, oud publiciteitsmateriaal van Drongense bedrijven, oude kadasterkaarten en alle iconografische documenten die kunnen bijdragen tot de studie en de kennis van het Drongens verleden.
    Voor de tijdschriften is er een inventaris voorhanden en voor de boeken een index op steekkaarten.
    Verder kunnen bezoekers aan ons documentatiecentrum een aantal gegevensbanken op computer raadplegen.
    Het documentatiecentrum is vrij toegankelijk elke 3e zondag van de maand van 9 u tot 12 u. of op afspraak: 09 226 65 21 – info@dronghine.be. Meer informatie over de heemkundige kring van Drongen kan je vinden op de website van de vereniging