Ieder danst op haar of zijn eigen manier zijn of haar verbinding met het helende gevoel van in verbinding te zijn met ál wat is in deze wereld. In dat, heel persoonlijk, dansen kan dan ook niets verkeerd gaan. Het kan ánders zijn dan de choreograaf bedoelde of anders dan de docente uitlegde. Maar altijd op een ‘eigen’ manier voor diegene die het danst.Bij sacrale dans gaat het om onze binnenkant , onze ziel, die met hulp van de buitenkant wordt overgebracht. De een kan niet zonder de ander. Er zit een opbouw in het dansen, eerst leer je de danspassen en de muziek kennen en laat je de symboliek binnen komen. Later zakt dit naar ziele niveau en kom je meer bij jezelf, meer meditatief. In aandacht en overgave aan de muziek en de beweging kunnen we ons bewust worden wat ons raakt.
Door het genieten van de dansen en hun muziek geeft het je de mogelijkheid om een verbinding te leggen met de bron van dit ‘diepere’ besef in onszelf. Voor sommigen heet deze bron God, voor anderen Boeddha, Licht, Bron of Universele Liefde. Het gaat erom dat via de sacrale dans door ieder mens een heel persoonlijke verbinding gelegd kan worden met het helende gevoel van één te zijn met ál wat is. Dan wordt de dans helend. In de cirkel van de dans kunnen we elkaar ontmoeten zonder woorden op een dieper niveau. Elkaar ontmoeten met onze ogen, met onze handen, met ons lichaam, met onze ziel. In de cirkel staat iedereen even ver van het midden en is iedereen elkaars gelijke.
De cirkel heeft ook een symbolische betekenis: de zon, symbool van kracht, zonder zon geen leven op aarde. In verschillende religies is de zon symbool voor het Goddelijke. In een cirkel kunnen we ons dansend verbinden met de kosmische oerbeweging van het leven, het ritme van dag en nacht, eb en vloed, de seizoenen, in- en uitademing. Het leven loopt ook in kringen, cirkels vergelijkend met de jaarringen van de bomen.
**Bernard Wosien is de grondlegger van de sacrale dans. Hij was een Duitse theoloog, choreograaf, filosoof . Bij een bezoek aan de woongemeenschap in Findhorn in Schotland werd Bernard Wosien geïnspireerd om dansen te creëren die hij ‘sacrale dans’ noemde. Vanuit de behoefte om tijdens de dans ons af te stemmen zowel op de dansers als op de Goddelijke bron in ieder van ons kregen deze dansen vorm. Voor hem zijn de dansers een levende verbinding tussen hemel en aarde. Sacrale dans is een verbinding tussen de dans en het religieuze ervaren van de mens. Deze dansvorm brengt een verdieping aan in het alledaagse leven.
B. Wosien is in 1908 geboren in Oost-Pruisen en hij studeerde eerst theologie maar door zijn passie voor ballet maakte hij die studies niet af. Hij werd balletchoreograaf. Daarvoor reisde hij de hele wereld rond. Zo kwam hij in contact met culturele- en volksdansen uit verschillende landen. Hij ervaart een diepgaande symboliek in deze volksdansen met vaak een religieuze achtergrond. Bernard Wosien was 68jaar toen hij de eerste sacrale dansen choreografeerde. Het was zijn grote wens dat deze dansen zouden doorgegeven worden .
